Granice Polski Po 2 Wojnie Światowej is a documentary film written and directed by Andrzej Wajda. It was released in 1979.
The film tells the story of the struggle of the Poles during World War II, specifically the effort to retain their independence and protect their homeland against the invading Nazi and Soviet armies. The film covers the period from September 1939, when Nazi Germany and the Soviet Union invaded Poland, to May 1945, the month of the capitulation of Nazi Germany.
The film has been acclaimed by many as one of the greatest Polish films of all time. It has been awarded numerous awards, including the 1980 Academy Award for Best Documentary Feature.
Spis treści
Granice Polski Po 2 Wojnie Światowej
Po II wojnie światowej granice Polski zostały radykalnie zmienione. Przed wojną granice Polski były zamknięte na wschodzie przez Związek Radziecki, na południu przez Czechosłowację i Rumunię, a na zachodzie przez Niemcy. W 1945 roku ZSRR zaatakował Polskę i zajął znaczne części jej terytorium, w tym Ukrainę, Białoruś i Litwę. Po zakończeniu wojny granice Polski zostały przesunięte na zachód, co oznaczało, że Polska straciła swoje terytorium na wschodzie, ale jednocześnie odzyskała terytorium na zachodzie, w tym Prusy Wschodnie, które wcześniej należały do Niemiec. Granice Polski po II wojnie światowej są więc znacznie bardziej zachodnie niż przed wojną.
Postanowienia Konferencji Potsdamskiej dotyczące granic Polski.
Granice Polski po II wojnie światowej zostały ustalone w 1945 roku na Konferencji Potsdamskiej. Potsdamska Konferencja między Stanami Zjednoczonymi, Związkiem Radzieckim i Wielką Brytanią była odpowiedzialna za zakończenie wojny i ustalenie nowych granic Polski.
Konferencja postanowiła, że Polska będzie miała nową granicę na wschodzie i południu, która będzie prowadzić do Związku Radzieckiego. Na południu granica składała się z Karpat, a na wschodzie z linii Curzona. Natomiast granica północna była jednocześnie granicą III Rzeszy, która została przesunięta na zachód. To oznaczało, że cały Prusy Wschodnie zostały przyznane Polsce, co zwiększyło jej powierzchnię o 25%.
Konferencja postanowiła również, że Polska będzie miała wolny dostęp do morza, a jej granica została ustalona na Odrze i Nysie Łużyckiej. To oznaczało, że Polska uzyskała dostęp do Bałtyku i zyskała wybrzeże o długości około 500 km.
Konferencja Potsdamska ustalająca granice Polski była ważnym krokiem w kierunku zakończenia II wojny światowej. Ustalenie granic było konieczne, aby zapewnić pokój i stabilność w Europie. Decyzja ta miała również wpływ na losy milionów ludzi, a także na przyszłość Polski.
Ustalenia zawarte w traktacie pokojowym z 1947 r.
Traktat Pokojowy z 1947 roku wyznaczył granice Polski po II wojnie światowej. W traktacie zawarte zostały zasady dotyczące przyznania Polsce niepodległości na mocy postanowień Konferencji Poczdamskiej. Granice Polski zostały określone na podstawie granic sprzed wojny oraz wyników wojennych, w tym wyników operacji wojskowej w 1945 roku. Traktat Pokojowy przewidywał także wymianę ludności, która miała miejsce pomiędzy Polską a Niemcami, Czechami i Słowacją. Traktat ten uznał, że Polska jest suwerennym państwem, które będzie miało swoją główną stolicę w Warszawie, a także swoje granice zgodnie z postanowieniami narzuconymi przez mocarstwa zachodnie. Polska miała także otrzymać zwrot części swoich terytoriów w postaci Polskiego Korytarza, który został utworzony na mocy postanowień traktatu. Traktat z 1947 roku zapewnił Polsce prawa do samostanowienia i równego traktowania w stosunku do innych państw, co pozwoliło jej na powrót do Europy i włączenie się do jej struktur.
Zmiany granic w wyniku wybuchu powstania w Gdańsku w 1970 r.
Wybuch Powstania w Gdańsku w 1970 roku zmienił granice Polski po 2 wojnie światowej wyraźnie. Z jednej strony, powstanie było przejawem odzyskania niepodległości i zwrócenia uwagi na problemy społeczne i polityczne, z jakimi borykała się Polska. Z drugiej strony jednak, wybuch powstania pozwolił Polsce wynegocjować lepsze warunki graniczne niż te przyznane jej w traktacie pokojowym w 1945 roku.
Początkowo, pozyskane terytorium było niewielkie, jednak z czasem zaowocowało to zmianami granic Polski. Przede wszystkim, w wyniku wybuchu powstania w Gdańsku, Polska odzyskała kawałek terenu od Niemiec, zgodnie z postanowieniami zawartymi w traktacie pokojowym w 1945 roku. Co więcej, w wyniku powstania w Gdańsku, Polska odzyskała też kawałek terenu od Czechosłowacji. W efekcie, państwo polskie urosło o jakiś czas o ponad 20%.
Kolejnym ważnym krokiem było ustalenie nowych granic pomiędzy Polską a ZSRR. Zgodnie z traktatem, Polska odzyskała wschodnie tereny województwa lubelskiego, w tym województwa białostockie. To dało Polsce dostęp do morza i zmieniło jej pozycję geopolityczną.
Powstanie w Gdańsku przyczyniło się też do obniżenia wieku emerytalnego i wprowadzenia wielu innych reform społecznych i gospodarczych. Wszystko to wpłynęło na zmianę granic Polski po 2 wojnie światowej.
Wniosek
Poland’s borders after World War II were significantly different from what they are today. The country lost a large amount of territory to the Soviet Union, as well as gaining some new territory from Germany. The changes to Poland’s borders were a direct result of the country’s involvement in the war, and the subsequent negotiations that took place in the years afterwards.
